my classmate,,,

A short story.

To the readers:

When reading or just after you finished reading this short story that I made for you, maybe you might snap your finger and stared your eyes up high. It is not my intention to. I just want to make different kind of story. Who knows, it might or actually happens nowadays. Things that I have in mind come from many research stories based in real life. That when I compress it, a whole story will be noticed. And gives a different kind of excitement.

Many of us unable to realize that there are thing behind us which are abandoned and ignored. This is the time that we realize that a thing before it is dine exist first in mind, and those that being perceived by our mind, are those we encounter in our daily life that if we compress it there’s a story behind. If we give importance with it, a happy ending follow.

Impossible things can be possible. I want to make a positive outlook in my story. Impossible things? I can make it possible! Birds do fly, why is that so? That’s because GOD gave them wings to fly. I’m not saying I can do the same; I can only make such thing in my own way, by means of writing.

Homosexuality is my topic.

That when you heard about GAY, LESBIAN you simply ignore and dismiss the contains, thinking of embarrassment, and discriminations. It’s because we think it’s an act of immorality. That’s why they are commonly discriminated

FELLOW MEN, they are also HUMAN who deserves to be happy, and to be treated equally.

In my story, hope you can get some points why we have to do so.,,

-The author-

…And here’s the story goes.

Ben,,,in the kiss of innocence

Sa batong nasa ilalim ng punong baliti nakaupo ang magkaibigang sina Joshua at Ben. Iyon ang madalas nilang tambayan pagkagaling sa eskwela. Sa tabing ilog. Presko ang hangin doon at napakaganda ng tanawin. Mga punong tila kumakaway pag nadampian ng ihip ng hangin. Ang mga tuyong dahon na naglalaglagan diretso sa rumaragasang tubig sa ilog na naroon.

Minsan tahimik lang ang dalawa, minsan naman ay masayang nagtatawanan. Pero sa pagkakataong ito kapwa sila gulat.

Di makatingin si Ben ng deritso sa kaibigang si Joshua matapos maglapat ang inusinte nilang mga labi. Matagal na silang magkaibigan kaya ang mag yakapan ay wala lang sa kanila. Pero ang magkalikan ba ay magiging natural narin sa kanila?

Di makapaniwala si josh nang bigla siyang halilkan ng kaibigan sa labi. Pareho silang lalaki. Maliban lang sa katangian ni Ben na mula pa nung bata sila ay alam niyang may babae itong puso.

Siya ang unang nakapansin nito marahil ay sa halos araw araw nilang pag sasama. Inilihim ni Ben ang kanyang pagkatao sa harap ng maraming tao higit lalo sa mga magulang. At dahil sa mag kaibigan sila ni Josh pati narin ito ay inilihim ang katangian ng kaibigan. Na kahit ganun ay si nabawasan ang kanilang relasyon bilang magkaibigan.

Itinuring siya ni Josh na tunay na lalaki at di pinag dududahan ang pagkatao niya. Madalas siyang pinagtanggol nito kasi lampa siya. Di niya kayang ipastanggol ang sarili sa mga mapang-api.

Maliban sa kaibigan noya si Josh, kinakapatid niya rin ito. Sila ang madalas mag kalaro nong mga bata pa sila, hanggang sa magbibinata.

Sa subrang kabigalaa ay di nakaimik si Ben maasyado siyang nagpadala sa kanyang sa sariling imahinasyon. Di niya napigilan ang sarili sa nararamdaman sa kinakapatid at kaibigan.

Nagising ang kamalayan niya sa suntok na pinakawalan ni Josh. Nahulog siya sa batong kinaoopuan sa lakas ng suntok nito

"walang hiya ka!" singhal nito sa kanya. "ba't mo ginawa yon?"

Bumangon siya at pinagpag ang dumi sa damit. Di parin siya makapagsalita, ni hindi niya ito matingnan ng diretso.

"magsalita ka!" tumayo na ito't lumapit sa kanya. Nang makalapit ay mmuli siya nitong biangsakan ng suntok sa mukha.

"tama na Josh".sita niya habang nakahandusay sa lupa. "hindi ko sinadya,,,nadala lang ako.

Nagtiwala pa naman ako sau,sinayang mulang" Bago pa siya nakatayo ay matulin na itong tumakbo palayo sa kinarorounan niya. Nang di makapagpigil ay umiyak nalang siya dala ng sakit nanararamdaman.

Naiwan siyang nakaupo sa batong kanina'y kanilang piang saluhan. Hinayaang uumagos ang luha sa mga mata.

Kinagabihan di mapakali si Josh sa higaan. tumagiklid tumihaya na siyamakuha lamang na makapagpahinga na. Nguit mailap ang antok sa kanya kahit pagud ang katawan niyas habang naghahabulan kasama ang kaibigan.

Di parin amaalis sa isip niya ang ginawa ni Ben kanina sa tabing ilog. Mataman itong nakatingin sa kanya bago tuloyang hinalikan siya sa labi. Makaraan ang ilang segundo ay pumakawala siya rito. Sariwa parin sa kanya ang mukha ng kaibigan.

Kinapa niya ang sariling mga labi at muling inisip ang nangyari, ang malambut nitong mga labi, ang malambut na katawan.

"ano ba itong naisip ko?". naisaisip n iya. "HIndi maari ito, isa itong pagkakamali. muli niyang sita sa sarili.

"Kinamumuhian ko siya!, bakit ako nakikipag kaibigan sa tulad ni Ben".pagmumuni-muni niya.

Si Ben sa sulok ng kanyang higaan ay mahimbing na natutulog. Habang yakap-yakap ang higanting Teddy bear na regalo pa ni Josh noong nakaraan niyang kaarawan. Dala ng antinding depresyon ay maaga siyang nakatulog.

Tinanung siya kanina ng Ama kong sino ang nakaaway niya nang mapasing may bakas siya ng suntok sa mukha. Maging ang Ina ay nagulat sa nasaksihan. Mabait ang anak niya kaya libos siyang nag taka sa pagkakataong ito. Minabuti nalang nito na makapagpahinga siya matapos malamang kaklase nito ang nakaaway. Pag sisinungaling niya kanina.

Makaraa ang dalawang araw ay di nakita n Josh ang akaibiagan na pumasuk sa school.

"Mr. Buenavintura, kamusta na ang kalagayan ng kaibigan mong si Ben?" Tanong ng Teacher nila sa subject na Math na si Miss Helda nang magsiuwian na ang klasi.

Napanganga siya, Dahil sa dalawang araw na siyang walang balita sa kaibigan. Hindi niya na alam kung ano na ang kalagayan ngayon ni Ben.

"Hindi ko po alam ma'am, hindi napo ako nagawi sa kanila"

"ah ganoon ba?"

"bakit ano po ang nangyari sa kanya?"

Huminga ng malalim ang dalaga."dapat ikaw ang unang makaalam nito eh, kasi kayo ang madalas magsama". sabi nito sa kanya.

Nang may pumarang sasakyan sumakay na ito." oh pano mauna na ako, dalawin mo nalang siya at ikamusta mo ako sa kalagayan niya ngayon.

labis siyang naapektohan doon sa mangyari sa tabing ilog kaya di niya inalala ang kaibigan."Baka naporuhan ko siya". sa isip ni Josh.

"Kahit papanokaibigan ko parin siya, marami narin kaming pinagsamahan"

Sa na di niya ito nakita, di niya hinayaang maalala muli ang nangyari sa kanila, kaya siguro nawala sa isip niya na maaaring may nangyaring masama sa kaibigan.

Bigla siyang kinabahan. Alam niyang siya ang may pakana kung bakit ito nagkasakit. minsan narin itong nagkasakit ng matagal noong pinagtulungan itong bugbugin ng iba nilang kaklase. buti naliong dumating siya at pinagtanggol ang kaibigan.

Mula noon di niya na nabalitaang nagkasakit itong muli. At noong naglalaro sila sa tabing ilog di niya ito nakitaan ng sintumas na magkasakit. Kaya naisip niyang baka natruma ito sa mangyari.

Biglang bumukas ang pinto ng silid ni Ben at iniluwal ang ina mula rito. Kasama ni Dona Felita si Josh na may dalang mga prutas.

Masuyong haplos ang gumising sa kanya mula sa ina. Ng imulat niya ang mga mata nasilayan niya ang nag-alala nitong mukha.

“Anak may bisita ka.”

Dahan-dahang lumabas si Josh mula sa likuran ng Dona. Ng makit ang kaibigan ay iniwas niya ang paningin ditto at pinukol ang pansin sa kisame.

“sige maiwan muna kita Josh at magpapahanda ako ng meryinda.”

Ngiti lang ang nito sa ina ng kaibigan. At tuloyan ng lumabas ang ginang.

Ng mawala na ito sabay pa silang nag salita.

“Kamusta kana?” Tanong ni Josh.

“Anong ginagawa mo rito?”Tanong niya rin sa kaibigan.

Nangiti si Josh, at muli niyang nasilayan ang gwapo nitong mukha lalo na pag nakangiti. Bahagyang lumitaw ang mga biloy nito sa pisngi, ang mapulang labi at ang mapupungay na mga mata na siyang nagpapapukaw sa kanyang kahinaan.

“kamusta kana?” ulit nito sa kanya.

Di parin siya nagsalita.

Nahihiya parin siya sa ginawa niya rito, at lalong sariwa pa \rin ang sakit at sugat sa puso niya. Alam niyang mali ang ginawa niya, pero masama bang magmahal? “Oo masama lalo na kung sa kapwa mo lalaki.” Usig ng kunsinsya niya.

“Hindi mo ba ako papansinin?”pukaw nito sa kanya habang dahan-dahang umupo sa gilid ng kanyang kama.

Ng wala paring sagot mula kay Ben, minabuti niyang iikot ang paningin sa paligid at di sinadyang nahagip ng mga mata ang nakatayong picture frame sa gilid ng magarang flower vase.

Larawan nila iyon ng kaibigan noong nakaraang Christmas party sa school. Mahigpit na magkayakapang dalawaw habang palakihan ng tawa.

Hinda lang si Ben ang mahigpit na nakayakap, pati rin siya ang tudo ang pagkayakap ditto. Pero walng malisya ang lahat para sa kanya.

“Bukas tatangglin ko na yan” Basag ni Ben sa katahimikan. Nang makitang nakatingin ito doon.

“Sa wakes magsalita Karin.”

Bahagyang tumalikod si Ben at muling nanahimik.

‘Alam kong galit ka sakin, nag alala lang talaga ako sayo.” Mahinang wika nito sa kanya. “pasinsya kana doon sa nangyari sa tabing ilog, nabigla lang ako.”

“ako ang dapat na humingi ng despinsa doon sa nagyari, labis akong nagpadala sa aking emosyon.” Di niya napigilang sumagot. Di niya ito matiis lalo pa’t siya naman talaga ang may kasalanan.

“Patawarin mo ako Josh.”

Ngumiti lang ito, “Matitiis ba naman kita.” Sabay tapik sa nakahigang kaibigan. “basta wag munang ulitin yon huh?” Dag dag pa nito. “pagaling ka agad.”

“Oo naman, na miss ko na kaya ang classroom natin.” Nakangiting wika niya sa kaibigan.

Ngumiti rin si Josh bilang tugon.

“Kakaibiganin mo pa rin ba ako matapos ang nangyari?” seryuso niyang sabi. “Baka nandito kalang kasi may sakit ako.”

“Buo parin ang pagkakaibigan natin.”

“Noon paman alam mo na pagkatao ko, sana di magbabago trato mo sakin.” Mahina niyang sabi.

“May tiwala ako sayo best, alam kung baling araw malalagpasan mo rin ang ganyang klasing sitwasyon.” Pasalaysay nito sa kanya. Kinuyom nito ang kamao at itinapat sa dibdib. Bilang sinyas na kakayanin niya.

Ginaya niya ang ginawa ng kaibigan at nang ipukpuk ang kamao sa dibdib, bahagya siyang inubo.

Maagap na hinaplos ni Josh ang likuran niya. Tsaka nito nadama ang mainiit niyang temperature.

“Bumisita kana ba sa Doctor? Nag alala niyang tanong kay Ben.

“Galing dito ang Doctor ko, babalik pa siya bukas”

Natahimik ito matapos siyang magsalita.

“Kung gugustohin mo sasamahan kitang matulog ngayon ditto, kung gusto mo.” Presenta niya sa kaibigan.

Nagulat si Ben. Naisip niyang matapos ang nangyari sa kanila may balak parin ang kaibigan na samahan siyan nitong matulog?

Madalas ay doon natutulog si Josh pag naabutan ito ng dilim sa kalalaro nila. Minsan pag nagpapaturo ito sa assignment nila. At sa bawat gabing yon sa kanyang buhay doon nabuo ang matinding paghanga sa kaibigan. Di lang nito alam ang kanyang nararamdaman twing yumayakap ito sa kanya. Tuwing sila’y magkatabing natutulog.

Sa wakes pumayag din siya sa alok ni Josh. Na sa gabing ito, muli nanaman niyang makatabi ang taongitinuring niyang higat pa sa kaibigan.

Mahimbing siyang nakatulog katabi ang minamahal na kaibigan. Ddahil sa subrang tuwa, na sa wakes ay magkabati na ulit sila ni Josh nagising siya kinaumagahan na ala nang lagnat. Di niya alam kung anong meron ang kaibigan, presensya lang pala nito ang makapagpagaling sa kanyang karamdaman.

Matapos makapag almusal ay nag paalam na si Josh upang makapaghanda sa pag pasuk sa eskwela. Tuluyan narin siyang gumaling kaya nagpasya siyang pumasok ngayon sa school.

Pasado alas utso ng umaga nang marating niya ang pinapasukang unbersidad. Sinalubong siya ng bati ni Vince kaibigan niya sa loob ng kampos. Tinatanong nito kung bakit di siya nakapasuk ng dalawang araw.

Dahil wala pa namang eight thirty nakipag kwentohan muna siya ditto.katabi niya ito sa upoan sa loob ng classroom, kasunod naman si Josh.

Inukopa nila ang bakanting upoang malapit sa kanila at doon matamang mag-usap ang dalawa.

Sa di kalayuan napansin sila ni Josh. Masayang nag-uusap ang dalawa. Lalapitan niya na sana ang mga ito ngunit napansin niyang magkahawak kamay ang dalawa. Nagulat siya sa nakita.

Sa di maipaliwanag na dahilan, nakaramdam siya ng inis sa dalawa. Nag iba siya ng direksyon, dumiritso na siya s classroom, ngunit mula roon tanaw niya parin ang dalawang masayang nag-uusp.

Ilang minuto ang limipas nagpasya na silang pumasok sa loob. Naabutan niyang mag-isang nakaupo si Josh sa nakahilirang upoan sa banding likuran.

Binati niya ito at tumabi ng upo. Sa gilid niya umupo naman si Vince, at agad na naghalongkat ng gamit.

Si Josh ay wala paring imik at tahimik na nagbabasa. Pinagitnaan siya ng dalawa.

Maya-maya ay binasag ni Vince ang katahimikan. “Marami na kaming na lecture, baka gusto mong hiramin notebook ko. “sabi nito sa kanya.”

Magsalilta na sana siya ngunit naunahan siya ni Josh.

“May kopya ako sa akin na siya nang hiram.” Sabi nito hang ang mga mata ay nanatii sa binabasa.

Nagulat man siya ay sumang ayon nalang sa kaibigan kahit ang tutuo ay di pa niya nahiram notebook nito.

“ahhh,,, ganon ba?” usal ni Vince. “ oh sige, sabay nalang tayo mag lunch mamaya.” Dagdag pa nito.

“Actually ililibri ko siya mamaya,” sabad ulit ni Josh.

Lalo pa siyang Nagulat sa inasal ng kaibigan. Di naman ito ganon dati. Mabait it okay Vince.

Bilang magkaibigan, open sila sa isat-isa, kaya kahit sa mga natitipohan ay wala nang lingid sa kanila.

Crush niya si Vince at alam ito ng kaibigan. Kaya kinaibigan ito ni Josh at pinakilala sa kanya.

Ngunit noong nalamang nililigawan ni Vince si Lindaiasa nilang kaklasi ay nasaktan siya ng tudo. At sa mga panahong yon si Josh ang dumamay sa kanya.Umiiyak siya noon sa tabing ilog ng datnan ng kaibigan. NIyakap siya nito at pinasandal sa matiponong dibdib.

Natigil ang pag mumuni-muni niya ng muling magsalita si Vince. “Kung ganon eh di, sabay nalang ako sa inyo.”

Bago makapagsalita si Josh ay inunahan niya na ito. “Oo ba, bsta di ka kasali sa libri ni Josh,” biro niya sa dalawa. Sinabayan niya rin ng tawa.

Kaya nag tawnan sila maliban kay Joshua.

Pag dating ng Guro, Nagsimula agad ang klasi. Siya naman ay nahihiwagaan s parin s kilos ng kaibian. Tahimik lang itong nakikinig sa diskasyon ng guro.

Mapos ang halos tatlong oras ay tumunog ang bill.

“ok class have your break.” Deklara ng guro.

Sabay silang tatlo na pumonta sa canteen . kinausap niya si Josh ng palihim habang naglalakad , okey lang naman daw siya.

Ngunit sa loob ng canteen halos ayaw na naman nitong magslita. Kain lang ito kain. Samantalang si Vince ay patuloy sa pangungulit. Sa kanya.

Binasted kasi ito ni Linda , at yon ang nagging laman ng usapan nila. Si Josh ay tahimik lang na nakikinig sa kanila, na sa halos tatlong pong minuto, minsan lang itong nagsalita.

Uwian na nang bigla na namang lumapit sa kanya si Vince at bago siya na nakasakay sa kotsing sumunso sa kanya ay nag bilin itong mag ingat siya.

“Sana noon mo pa ginawa sakin to” sa isip niya. “Nagyon pang nahuhumaling na ako kay Josh.” Sa isip niya.

Nang dumating naman ang sundo ni Josh ay sumakay ito agad. Di na ito nagpaalam sa kanya. Di niya talaga matukoy kung ano ang problema ng kaibigan. Segurogalit parin ito sa kanya dahil sa ginawa niya. Yon ang laman ng isip niya habang binaybay ang dan pauwi.

Nong hapong iyon inaasahan niyng dadalaw si Josh lagi kasi itong naroon noong magkaayos pa sila, at ngayong magkabati na ulit sila. Ngunit mag-aalas sais nalang ay di ito dumating. Di rin siya pinapayagang lumabas ng Mama niya dahil kagagaling niya lang sa sakit.

Samantalang sa tabing ilog, naroon at nag hihintay naman si Josh sa kanyang pag dating, inaasahan nito na mag punta siya. Iwan niya, pero talagang nainis siya pag makitang magkasama ang dalawa.

Pero ngayon niya lang ito naramdaman. Nagsisilos ba siya? “hindi” kuntra ng kanyang utak.

Lumipas ang mga araw, laging ganon ang eksina. Lalong nagging malapit sa isa’t-isa ang dalawa.Lagi naman siyang naiirita kaya madalas ay umiiwas siya.

Lagi niya namang tinatanong ang sarili kong ano ngaba ang nararamdaman niya. Pero sa tuwing nakikita niyang magkadikit ang dalawa ay nag seselos na siya.

Minsan sa gabi naiisip niya si Ben, iba sa dati niyang pag-alala ditto. Bago niya nalamang may gusto sa kanya si Ben kaya siya nito hinalikan ay Malaya silang nagyayakapan lalo na pag doon siya natuulog sa bahay ng kaibigan.

Ngayon mlinaw na sa kanya na hinahanap niya ang mga yakap ng kaibigan, hinahanap niya s ibang dahilan . Nababading naba siya?

Lagi niyang niisip ang mga labi nito. Ang bango ng katawan nito, ang amoy pawis na katawan pag nagyayakapan sila matapos ang nakakapagud na habulan sa malawak nilang lupain s haciendang ama.

Biglang nag iba ang pagtingin niya s kaibigan. Parang gusto niya itong halikan gaya ng ginawa nito sa tabing ilog.

Pero anong gagawin niya,muli na naman itong nahuhumaling kay Vince.

Nakatulogan niya ang ganoong isipin.

kinaumagahan bago sila magsiuwian galling paaralan ay sinabi niya kay Ben na magkita sila sa tabing ilog. Ito na ang panahon para kumprontahin niya ang kaibigan.

Di niya na kayang patagallin pa ang paghihirapng kanyang kalooban.

Nagugulohansi Ben sa kaibigan para itong balisa at di niya maintindihan,sa classroom lagi niya itong nahuhuling nakitingin sa kanya. Di makatingin ng diretso. Kaya kailangan niya talaga itong makausap.

Pag put a niya sa ilog, andoon nga si Josh tahimik na nakaupo sa malaking bato sa tabi ng puong baliti. Maaliwalas ang panahon ng hapong yon, bahagyang humahangin ng mahina ngunit may dalang lamig. Ang araw naman ay nagkulay kahil at palubog sa kabilang budok.

“kanina kapa?” tanong niya ditto.

Nagulat pa ito ng Makita siya. Nang makabawi ay lumapit agad ito at niyakap siya ng subrang higpit. Parang ang tagal nilang di nagkita. Kung umasta ito parang mawala na siya sa mundo.

“Ano ba’ng Nangyari sayo…?

Di niya naituloy ang susunod pang sasabihin dahil sakup na nito ang kanyang mga labi. Napapikit siya sa ginawa ni Josh ni – ni Josh na kanyang KAIBIGAN.

Nang matauhan ay dali niya itong itinulak. Ngunit mahigpit ang pagkayakap nito sa kanya.

Umihip ng malakas ang hangin na para silang dinuduyan dahil sa mahina niyang pag ilag mula rito.

“Ano bang nangyari sayo?” Ulit niya sa tanong.

Tinitigan siya nitong malagkit sa pandama. “hirap na hirap na ako bess” maya-maya ay sabi nito.

“Bakit?”

“Mali kasi itong nararamdaman k eh…”

Saglit siyang nag-isip. “Ano ba yon…?”

“Kasi,,,kasi,,,ano eh…”

Huminga siya ng malalim para gisingin ang tila lasing nitong diwa.

Muli hinigpitan nito ang pagkayakap sa kanya.

“Mahal kita bess”, sa wakes ay sabi nito.

“Oo alam ko yon.”

“Hindi mo alam!” sabi nito s malakas na tinig. “Mahal na kita,,,higit s isang kaibigan…!”

Natigilan siya sa narinig

Sa subrang tuwa,,,tumulo ang mgaluha sa kanyang mga mata,. Di parin siya makapaniwala.

Malambing na pinunasan ni Josh ang luhang pumakawala sa kanyang mga mata, mga luha ng kaligayahan.

“Di ko namalayang sa paglipas ng panahon mahal na pala kita.”

“Mali eto eh,,,” mahina niyang sabi kay Josh

“alam ko,,,at alam ko ring makasalanan akong tao,,,pero sa lahat ng kasalanang nagawa ko, at magagawa pa, ito ang kasalanang nagpapaligaya sa’kin.”

“Pano ka nakakasigurong liligaya ka sakin?

“Nararamdaman ko yon diti.” Sabay turo sa kabilang bahagi ng dibdib. Sa puso.

“Pero lalaki tayong pareho?”

“Hindi na mahalaga yon.” Kuntra nito sa kanyang sinabi.

Maging sa sarili ay di niya maipagkailang mahal na mahal niya ito, kaya ng muling angkinin nito ang kanyang mg labi ay sinalubong niya ito ng higat pa.

Muli nilang pinagsulohan ang halik. Mga halik na minsang sumira sa kanilang relasyon bilang magkaibigang. At nagyon, pinagsaluhan nila ito upang simulan ang bagong relasyong higit pa sa pag kakaibigan.

Biglang humangin ng malakas na maging mga tuyong dahon ay nagkalagas. Mga ibong nagsiliparan, pinagmasdan ang dalawang nagmamahalan.

The end